We zijn met zijn allen even helemaal anders in de wereld aanwezig dan anders. Covid-19, corona, heeft ons flink bewogen. Veel mensen maken zich zorgen, zijn meteen gaan hamsteren of hebben 24 uur per dag kind(eren) en partner thuis. Ik heb, of neem, geen gelegenheid of tijd om me zorgen te maken. Ik doe meteen die dingen die nodig zijn, die de situatie vragen voor mijn praktijk, voor Hypnos en voor privé. Ik hou heel erg van alle creatieve dingen die ontstaan, herkenbare humor en mooie verstillende overwegingen. Afgezien van een grote filosofische discussie die je makkelijk uren, dagen of weken over deze wereldwijde crisis kunt voeren, heeft het ook directe praktische gevolgen voor ons allemaal.
De scholen sluiten, de lessen gaan vanuit huis
De scholen moeten een tijdje dicht, de kinderen krijgen thuis les van hun ouders en van school via videobellen. Dit geldt ook voor hogescholen en universiteiten en dus ook voor onze opleiding Hypnotherapie. Het gaat wel even duren, niemand weet nog hoe lang, maar het is geen optie om alle lessen van de opleiding stil te zetten en voor onbepaalde tijd op te schuiven. Maar wat dan wel? Videobellen biedt ook voor Hypnos uitkomst. Gelukkig biedt de digitale leeromgeving die we gebruiken een optie voor videobellen en die valt onder de richtlijnen voor AVG. Dankzij mijn eigen kundige ITconsultant en lieve echtgenoot is dit ook snel ingericht en opgezet en kan ik er al snel vrij aardig mee uit de voeten. Aangezien hij ook vanuit huis werkt, is hij er gelukkig ook om te helpen met onverwachte technische uitdaginkjes tijdens de les. De studenten zijn heel blij dat de lessen doorgang blijven vinden en dat er zo min mogelijk vertraging ontstaat.
”Ik hou heel erg van alle creatieve dingen die ontstaan, herkenbare humor en mooie verstillende overwegingen.”
De eerste les
De eerste les was al snel ingepland en opgezet. Wat kan wel, wat kan niet? Van mijn kant is het al snel duidelijk dat ik de theorie zonder problemen kan geven. Ik kan zelf in beeld om dingen te laten zien en de presentatie kan in beeld. Er is zelfs een whiteboard optie. Maar het is natuurlijk wel grotendeels eenrichtingsverkeer. Helaas kunnen de camera’s en microfoons van de studenten niet allemaal tegelijk aan, want dan zie je een deel van ieders gezinsleven aan je voorbijtrekken en hoor je blaffende honden en huilende kinderen op de achtergrond. Je hoort iedereen bovendien door elkaar heen praten als er vragen zijn en dus is niemand dan meer te horen.
Belangrijkste verbinding
Wat voor mij de ervaring van online lesgeven verdiept is de chatfunctie. In de chat helpen de studenten elkaar als ze mij niet kunnen zien of alleen maar mij en niet de presentatie. Ze ontdekken ze met elkaar waar hun knopjes en geluidjes zitten, ze stellen vragen over de les en bovenal geven ze aan wanneer het tijd is voor pauze, want in mijn enthousiasme vergeet ik dat nog wel eens. Ik hou de chat continu in de gaten, want het is mijn belangrijkste verbinding met de studenten. De eerste les helpen de studenten me op allerlei manieren en ook tijdens de lessen die volgen. Het voelt heel solidair. Er is veel verbinding. Een ander soort verbinding dan in de les in Bussum, maar toch ook echte verbinding. We doen een rondje hoe iedereen erbij zit. Dit neemt veel tijd in beslag, maar is misschien wel het meest belangrijke deel van de les. De studenten zien en horen elkaar ook even en kunnen op deze manier ook verbinding met elkaar voelen. Vragen stellen gaat prima via de chat. Na elke slide check ik welke vragen er leven. De drempel om vragen te stellen is laag en toch neemt het niet veel meer tijd in beslag dan in de lessen op locatie. Een enkele keer heb ik een toelichting nodig op een vraag en dan zet de student zijn camera en geluid even aan.
”Ik hou de chat continu in de gaten, want het is mijn belangrijkste verbinding met de studenten.”
Voorbeeldsessies gaan aardig goed. Iedereen kan horen en zien wat er gebeurt. De therapeut en cliënt komen afwisselend in beeld. Degene die praat komt in beeld. Ik kan de methode hierdoor in ieder geval laten zien. Er ontstaan ook spontaan oplossingen hoe je dingen net even anders kan doen om beter online te kunnen werken.
Technische uitdaging
Uiteraard heeft niet iedereen de beschikking over de benodigde spullen. Een student die zelf geen internet heeft, gaat naar een medestudent om daar les te volgen. Niet iedereen heeft bovendien dezelfde snelheid van internet. Met een lage snelheid mis je nou eenmaal af en toe informatie met beeldbellen. De ene camera is ook beter dan de andere en een enkeling heeft geen camera. Online oefenen wordt daardoor een grotere uitdaging.
Oefenen met elkaar
De studenten worden aangespoord om toch ook online te oefenen. Na een paar weken heeft 90% minimaal een keer met elkaar online geoefend. De ervaringen zijn uiteenlopend. Een enkeling kan er echt niets mee en besluit bij Hypnos te gaan oefenen met inachtneming van alle richtlijnen. Een andere enkeling is laaiend enthousiast. Tussen de regels door is te lezen dat ze liefst altijd zo zouden oefenen, zonder reistijd en mogelijk met iedereen. Het gros heeft zich echter over de eerste schroom heen gezet en ziet het als een passende oplossing in deze tijd. Deze studenten geven aan dat met elkaar werken in persoon wel de voorkeur heeft, omdat je nou eenmaal dingen mist als therapeut. Ze nemen waar dat er evengoed dingen gebeuren bij de cliënt, maar het heeft ook beperkingen. Je ziet minder tot geen tranceverschijnselen en het rapport voelt anders.
Grotendeels gaan de lessen vergelijkbaar met lessen op locatie. Toch is er een wereld van verschil. Na elke les die je op deze manier geeft, wordt het weer wat gewoner. Het lesgeven vraagt op een andere manier veel energie. Voor de studenten en voor mij is dit een prettige manier om met de opleiding door te gaan. De volgende kans biedt zich aan door na te denken over hoe we de schriftelijke- en praktijkexamens gaan vormgeven als we voorlopig nog even niet samen mogen scholen.
En toch ben ik blij als we elkaar weer gewoon in de armen kunnen sluiten, elkaars verhalen en grapjes kunnen horen en in elkaars ogen kunnen kijken.